Bebekler anne karnındayken parmaklarını emdiklerinden, çocuÄŸun doÄŸumundan 1-2 yıl sonraya kadar da aynı davranışı göstermesi normaldir. Genellikle 2 yaşın sonunda kaybolur. Ancak buna raÄŸmen aynı davranış devam ederse diÅŸ ve parmak deformasyonlarına yol açabilir.

ÇocuÄŸun parmak emmeyi bırakması konusunda anne- baba, akran ve öÄŸretmenleri tarafından uyarılması bu davranışın artarak devam etmesine yol açabilir. Yeni bir kardeÅŸin doÄŸumu nedeniyle ilgiyi üzerine çekmek isteyen çocuk da parmağını kardeÅŸi gibi emebilir. Ayrıca; aile içi problemler, göç, deprem gibi stres durumları da çocukta hayatın daha eski ve mutlu dönemlerine dönme isteÄŸini uyandırabileceÄŸi için parmak emme davranışı görülebilir. Çok fazla koruyucu, kollayıcı, çocuÄŸa küçükmüÅŸ gibi davranan ebeveynlerin çocuklarında da bu davranış görülebilir. Sıkıntı, kaygı, birikmiÅŸ öfke, deÄŸersizlik ve güvensizlik duyguları, yakın kaybı, aile içi huzursuzluklar ve süreÄŸen rahatsızlıklar vb. gibi durumlar da çocukta huzur dolu bebeklik dönemlerine dönme ihtiyacıyla beraber parmak emme davranışına yol açabilmektedir.

ÖNERÄ°LER

        Öncelikle 2 yaşına kadar bu alışkanlık anne - baba tarafından görmezlikten gelinmelidir.

        Bu davranışın altında yatan sebeplerin belirlenerek çözüm yollarının geliÅŸtirilmesi yararlı olabilir.

        Parmak emen çocuk anne - baba, akran ve öÄŸretmenleri tarafından uyarılamamalıdır.

        Aileler çocukların parmağına acı biber sürme, ellerini kollarını baÄŸlama, eline parmağına iÄŸne batırma ya da ellerine vurma gibi sorunun daha da kalıcı hale gelmesine yol açan yöntemlere baÅŸvurmamalıdır.

        Bebeklerin anne sütünü iyi almaları, çocukların uygun bir ÅŸekilde beslenmeleri de önem taşımaktadır. Ä°yi beslenen ve annenin sıcaklığını, ilgisini yeterince alan çocuklarda parmak emme davranışı genelde görülmez.

        Çocukların yeni bir kardeÅŸ gelmeden önce bu konuda hazırlanması, çocukta konumunun aynen devam edeceÄŸi güvenini oluÅŸturarak gerginliÄŸi ortadan kaldırabileceÄŸinden parmak emme davranışı ortadan kalkabilir.

        Özellikle fazla yorgun, rahatsız, mutsuz çocuklarda bu alışkanlık görülmektedir. Bu nedenle çocuÄŸa uygun dinlenme, geniÅŸ ve çeÅŸitli faaliyet  imkanları, oyun ortamları sunulmalıdır.

        EÄŸer yaşı uygunsa, çocuÄŸa isterse bu alışkanlığı terk edebileceÄŸi, bunu baÅŸarabilecek güçte olduÄŸu telkin edilebilir.

        Alternatif Tepki: ÇocuÄŸun parmak emme hareketini her tekrarlaması sırasında yapabileceÄŸi alternatif bir davranış bulunabilir. ÖrneÄŸin: parmağını emdiÄŸini fark ettiÄŸi anda durup yumruÄŸunu sıkabilir ya da bir eÅŸyayı tutabilir.

        Ebeveynlerin bu konuda unutmaması gereken en önemli ÅŸey pekiÅŸtirilmeyen davranış sönebilir. Parmağını emen çocuÄŸu görmezlikten gelerek, dikkatini hoÅŸlandığı bir ortama çekmek ve bu davranışın altında yatan nedenleri bulup çözüm getirmek en etkili yoldur.

Uzm.Dr. Sevilay ZORLU

Psikiyatrist &  Psikoterapist

www.antalyaterapipsikiyatri.com

www.antalyacinselterapi.com

www.facebook.com/AntalyaTerapiPsikiyatri

twitter.com/DrSevilayZorlu

Åžirinyalı Mh. Ä°smet GökÅŸen Cad.

1528 S. Åžahbaz Apt. K:2 D:5

Tel: 0 242 316 98 99